Podziękowania dla graczy

[Nairne]

Dziękuję Naszej Klasie, Opiekunom, Wychowawcom i innym ogniskowym funkcyjnym.
Tak powinno być w każdej szkole!

[Galard]

Valensowi, za nieprzekupnego sędziego

[Evandeil]

Dziekuje kilku postaciom spotkanym w okolicach Lyrii i Mahakamu.

[Laduenia]

Dziękuję Szmupsowi.
Dopiero dziś, po ponad roku braku kontaktu, doceniam to, jak odgrywał / starał się odgrywać swoją postać.

[Jasko]

Za nie tak dawną gościnę, dla mych gospodarzy - to był przyjemnie spędzony późny wieczór i wczesna noc.

I ja tam byłem, miód, gorzałkę piłem a wspomnienia gościny w sercu umieściłem ♥

[Theya]

Chciałam serdecznie pozdrowić i podziękować wszystkim graczom, z którymi dane mi było spędzić ostatnie kilka lat na Arkadii, i tym, którzy poznali Sesill i tym z którymi grałam postacią Egvene. Dziękuję, to była emocjonująca przygoda. W szczególności podziękowania ślę Keleborowi, byłeś cudownym towarzyszem gry podczas moich wędrówek postacią o imieniu Egvene jak i Radgastowi, który był najlepszym "najgorszym" wujciem na świecie gdy przemierzałam arkadyjskie szlaki grając postacią Sesill. Bawcie się dobrze, bądźcie dla siebie mili i dbajcie o siebie. Dziękuję.

[Gritta]

Theyciu, dziękuję Ci za same tłuste erpegi, uczenie mnie w Arkadię i przyprowadzenie do najwspanialszej Osady, bycie dla mnie podporą, wsparcim i wzorem. Żadna chwila z Tobą w literkowym świecie nie była nudna, niezależnie od tego, czy nasze postacie się lubiły, czy nie - wiedz, że wymiatasz, jesteś boginią erpega i Twoje postacie, ich opowieści i anegdotki z nimi związane na zawsze będa już częścią lore. Po prostu nie da się tego zapomnieć - ani zydelka, ani babki, ani pewnej bardzo zuchwałej kradziezy utensyliów, ani szukania szyszek przez całą domenę wzdłuż i wszerz, ani pewnej fasolki, która była też czymś innym i fasolką jednocześnie, zależy od której strony patrzeć. Dziękuję Ci, za każdy raz z osobna, w którym doprowadziłaś mnie do śmiechu albo całkiem zbiłaś z pantałyka. Niech Ci się darzy i do rychłego.

[Kjellen]

Ja również dziękuję za postać Sesill. Z Radadziadem fajnie darliśmy zawsze koty, gdy Kjelleniak próbował go wkurzyć (z powodzeniem) gadając, że Sesilka zamieszkała w zamku ogrów i że bawi się tam z chłopakami. A teraz Sesilki nie ma. ;( Kjelleniak wypije za nią kieliszeczek na mudzie.

[Asandra]

Dziękuję Sesill, Mistrzyni RPG. <3

[Radgast]

Znowu...?

Przede wszystkim za Ptaszynę. Za te wszystkie lata wyjątkowych, kulawych, garbatych, ślepych, sierocych, kaszlących, plwajacych krwią, wypluwajacych płuca, wątrobe, wrzody czy zęby... umierających z głodu, drących gęby na cały Novigrad (czasem nawet aż po zamek Sigmara) i pociągających nosami żebraczo-szachrajskich przygód. Wesołych przekrętów, większych i mniejszych planów i interesów, groteski i ogółem współtworzenia "Świata według żebraka". A właściwie - żebraków. Nie wiem na ile ostatecznie, ale dzięki wielkie. Dziękuję również za pozostałe postacie i za zawsze niepowtarzalny rpg.

Przyłącze się jeszcze do podziekowań dla Rektora. Kolejna świetna i niebanalna postać.
Ps. I sorry za tamte kamienie, nie mogłem się powstrzymać

Radadziad alias Wujeczek