Herby

[Enefghar]

OK. Budowanie wlasnego herbu to fajna sprawa, ale tak naprawde nie mam teraz glowy zastanawiac sie w jaki sposob to moze byc zakodowane zeby gralo i bylo ladne, natomiast chce podpowiedziec inne rozwiazanie, bardzo polskie.

Otoz poza mozliwoscia ulozenia wlasnego herbu niech bedzie tez mozliwosc uzycia herbu gotowego, tak jak to bylo w przypadku polskich nadan, kiedy kilka rodzin, a takze i rodow uzywalo tego samego herbu, a niekiedy jedna rodzina uzywala kilku, w zaleznosci od roznych zaleznosci..

I tak, wg. mnie graczowi na samym poczatku powinno dac sie mozliwosc:
-wybrania herbu spomiedzy dostepnych,
-stworzenia wlasnego herbu I NAZWANIA GO.

Dostepne juz herby mialyby juz swoje wlasne, oryginalne blazonowanie. Oczywiscie mysle tutaj o herbach z polskiego herbarza. eg.:

ACHMAT - W polu błękitnym, nad skałą o trzech wierzchołkach, strzała złota grotem w dół, na górze rozerwana. W klejnocie nad hełmem w koronie półksiężyc złoty rogami do góry.

AMBOTEN - W polu błękitnym krzesło złote. Klejnot: godło między dwiema gałązkami wawrzynu zielonymi. Labry: Błękitne, podbite złotem.

CIOS - Na tarczy dwudzielnej, w polu I błękitnym – sześcioramienna gwiazda złota, w II czerwonym ręka zbrojna w miecz. U szczytu taka sama ręka.

HOPPE - W polu błękitnym, na trzech zielonych pagórkach – chmiel kwitnący i pnący się w około trzech tyczek, z których dwie skrajne są obarczone dudkiem. W klejnocie dudek. Labry błękitne, podbite złotem.

etc.

Jesli sie zdecydujecie (wizowie) by takie rozwiazanie wprowadzic to moge taka liste gotowych herbow i ich blazonowan sporzadzic. Prosze podac tylko ich liczbe.

E.

[Gość]

Obrazki do artykulu A. Sapkowskiego "Urodzeni Herbowi" z Magii i miecza (1996):

[Rafgart]

Gawicz: o to z grubsza chodzilo, dziekuje.

Enefghar: napisalem, ze trzymamy sie tradycji zachodnioeuropejskiej, wiec argument o polskosci niezbyt trafia. Jednak cos takiego akurat jak najbardziej byloby potrzebne (uwzgledniajac tez herby panstw/rodzin panujacych), ale to dopiero po zakodowaniu systemu.
Oczywiscie o swobodzie nazywania herbow przez graczy nie ma nawet mowy, w pierwszej piatce nazwanych na pewno bylby herb 'Dupa' i jakis pod zawolaniem 'Twoja stara pierze w rzece'. Mozna jedynie rozmawiac o z gory zdefiniowanej liscie.

[Jaharon]

Nie wiem jak wygląda już koncepcja u Was na "tapecie", ale może jeszcze nie za późno na małe sugestie.

Mała koncepcja.
->By zdobyć herb idziemy do heraldyka
->Heraldyk w swojej księdze sprawdza czy postać ma już wybrany herb i jakie ma nadane insygnia
->Jeżeli postać nie ma herbu to heraldyk wedle pomysłu gracza za pewną niemałą opłatą (bo to w końcu herb rodzinny, rycerstwo i te sprawy, byle wsiur, mieszczuch, czy przybłęda mogą jedynie pomarzyć o takowym) stworzy go
->W przypadku insygniów, będą one (z racji tego, że są nadawane) automatycznie wpisywane do księgi)
->Postać może udać się do heraldyka gdy już będzie miała herb i poprosić go by za drobną opłatą stworzył szkic na arkuszu papieru
->Postać może udać się z tym szkicem do np. szwaczki by wyszyła go na płaszczu czy chustce, jubilera czy kowala lub innej osoby zajmującej się grawerowaniem by wygrawerować lub wymalować herb na np. tarczy lub napierśniku, lub do tatuażysty by zrobić sobie tatuaż o takim wyglądzie
->Jeżeli postać zginie ze szkicem w ekwipunku - szkic brudzi się (krwią, błotem, budyniem, smalcem, czymkolwiek) i nie nadaje się do wykorzystania u wyżej wymienionych rzemieślników, ale przez gracza, który podniósł taki szkic, może być odczytany - by można było zidentyfikować do kogo należał ale nie dochodziło do sytuacji "kradzieży" herbu.

Heraldyk by też mógł przy tworzeniu sprawdzać czy dany herb już istnieje w księdze by nie było wielu identycznych herbów.

Postać do której należy herb mogłaby podarować (po prostu dać) szkic innej postaci by ta mogła wymalować sobie herb na tarczy przez co można by było pokazać, że dana grupa postaci jest ze sobą związana na zasadzie pan-wasal, czy rycerz-giermek, grupa zbójcerzy itp.

W czasie podróży, w czasie walk, czy od używania herby by się wycierały, rysowały, niszczyły, itp. Ze szkicem można by było się udać do odpowiedniego rzemieślnika i poprosić o odnowienie. Szkic by nie był zabierany jak w przypadku tworzenia od podstaw.

U tegoż heraldyka postać mogła zadeklarować nazwę np. "Odrowąż", czy "Dupa Maryni".
Raz na jakiś czas jakiś wiz by wpadał, szybko przejrzał listę i odpowiednią komendą np. <przyjmij/odrzuc> herb <numer zgłoszenia nazwy herbu> czy coś podobnego odrzucił, przyjął daną nazwę, zresztą to Wasza broszka jakie narzędzia sobie tworzycie dla uproszczenia życia.

Przydałoby się wygaszanie postów...

[Visborg]

Ja przede wszystkim widziałem herby rozdzielnie od szlachectwa jako takiego.
Bo herby dotyczą także gildii, cechów, wszelakich organizacji.

[Skyr]

Zgadzam się z powyższym. Wtedy na serio można by pobawić się w sklejanie przez graczy jakichś "pseudostowarzyszeń".

[Werbat]

w pierwszej piatce nazwanych na pewno bylby herb 'Dupa' i jakis pod zawolaniem 'Twoja stara pierze w rzece'.

;-)))

[Gość]

A gdyby pozwolic graczom tworzyc wlasne zawolania, ale do tego zrobic kolejny klub, herladyczny, moze na sposob lesnego kregu, ktorego czlonkowie rozpatrywaliby nazwy herbow/zawolania i dopuszczali do uzytku badz nie?

[Vinzt]

Strasznie hermetyczne środowisko by się utworzyło.

Re dół: Tzn z tego co rozumiem, to po pierwsze cena herbu ma być zaporowa, po drugie herby mają być zamknięte, tak jak pochwy czy torby.

Pierwsza opcja i tak by nie blokowała tych, którzy stwierdziliby, że chcą sobie zrobić herb "Twoja stara pierze w rzece", ale druga z pierwszą sprawi, że nie będzie takiego parcia na herby (jak choćby na zawiniątka), ale kto będzie chciał sobie herb zrobić ze względów czysto rpgowych, to to uczyni (mimo, że to będzie np. koszt kilkudziesięciu mithryli, czy tam kilkuset może nawet)

[Gość]

A co, chcialbys zeby srodowisko ktore ustala co jest ok, a co nie, bylo otwarte na wszystkie duszyczki? Zaraz 3/4 arki byloby w klubiku, co automatycznie sprawiloby ze sam klub jest bez sensu, bo samowolka bylaby taka sama jak gdyby kazdy mial do ustalania zawolania prawo. Zatem, "twoja stara pierze w rzece" i tak by zaistnialo.